Zooo, daar zijn we weer!!

Eindelijk is het me gelukt om tijd en een internetcafe te vinden, dus dan nu het vervolg van het verhaal (als ik alles nog weet, je doet zo veel in zo weinig tijd, maar ik pak m'n camera erbij).

13 april 2008
In het vorige stuk waren we geeindigd in Yangshuo, de volgende dag zijn we vertrokken naar (ooo, die namen, heb ik ook me route niet bij me) Longji (mocht het niet kloppen, dan pas ik het later wel aan).
Met de bus. Daarna over in kleinere bussen (werden we nog besprongen door dames die ons vanalles wilden verkopen, maar ik heb me ingehouden) en dan weer een stuk naar boven lopen, het hotel lag op een berg. Het regende enorm en gelukkig zat mijn paraplu in m'n koffer op de rug van een van de dragerdames. Maar ik mocht bij de reisleider mee onder zijn plu, een hele mooie, roze met Minnie Mouse. Gelukkig werd de regen al snel minder.
Het hotel is helemaal van hout gemaakt en daardoor erg gehorig. Even was ik bang dat degene boven mij met bed en al door het plafond zou komen storten, ik verpletterd in mijn bedje, maar hij liep blijkbaar alleen maar te stampen!
Na de lunch hebben we met z'n allen een wandeling gemaakt, eerst omhoog, voor het prachtige uitzicht (wolken, wolken en nog eens wolken) en ook om te zien waar je de zonsopgang zou kunnen gaan bewonderen. Daarna bij een familie in huis geweest, even hun woning bewonderd (en wat gerookte varkensonderdelen) en weer verder gegaan. Met een aantal anderen hebben we nog bij een winkeltje wat dingetjes gekocht (een kleed en schortjes) en daarna terug naar het hotel.
's Avonds hebben we in het hotel met z'n allen lekker gegeten. Toen iedereen aan mijn tafel naar bed was, ben ik bij de rest gaan zitten en hebben we nog zitten lachen omdat mijn bovenbuur zo hard liep te stampen (dat bleek dus de reisleider, Gary, te zijn). Later heeft Gary ook nog even gebeden voor mooi weer, niet zonnig, maar mooi genoeg voor ons om foto's te maken en meteen ook maar een gebedje dat hij niet meer zo'n herrie zou maken, zodat ik niet meer wakker zou worden.

14 april 2008
De volgende ochtend wilde ik de zonsopgang gaan bewonderen. Ik keek uit het raam en zag weer alleen maar wolken. Maar toch besloten om te gaan, dus om 6.00 uur m'n bedje uit (ijskoude douche!) en de berg op. Ik kwam nog meerdere mensen van de groep tegen (Nance en Frans en volgens mij was Piet er later ook bij, en twee puppies die enthousiast met ons mee renden), uiteindelijk hebben we met z'n vieren de prachtige wolken bewonderd. Maar af en toe viel er een gaatje en konden we heel kort het mooie landschap in het dal bewonderen. Na het ontbijt nog eens lekker rondgewandeld met Jan en Hillie en weer naar beneden, waar we vertrokken naar het vliegveld van Guilin voor een binnenlandse vlucht naar Kunming.
Onderweg nog een stop gemaakt bij een theeding, hebben we even rondgelopen en daarna verschillende thee-en geproefd (4 soorten, maar ik vond ze eigenlijk geen van vieren erg lekker). En toen echt naar het vliegveld, naar Kunming.
Op het vliegveld hebben we wat gegeten (sandwich met tomaat, vier kleffe witte boterhammen met een plakje tomaat ertussen voor 3,50 euro!). Daarna door de douane en in het vliegtuig.
Het was zo'n 75 minuten vliegen, maar na een tijdje moest ik eigenlijk best al plassen. Maar Frans naast me lag te slapen en op eeb gegeven moment begonnen we al te dalen en vanwege turbulentie moesten de gordels ook nog vast en ik dacht: ach, doe ik wel op het vliegveld.
Nou, dat dalen duurde nog verschrikkelijk lang en toen we eindelijk het vliegtuig uit mochten, moesten we ook nog (lang) wachten op de bus, dus toen we eindelijk op het vliegveld gearriveerd waren heb ik m'n tas naar Nance gegooid en ben de eerste de beste plee ingerend (was meteen ook de meest vieze volgens mij)!! Wat een opluchting zeg!!!
's Avonds hadden we afgesproken om met z'n allen te gaan eten. Gary was niet lekker, maar hij is wel even mee gelopen om wat tentjes aan te wijzen. Als eerste waren we met een heel stel in een restaurant, heel gedoe, we moesten ergens gaan zitten waar we niet wilden en toen bleek dat je er ook nog eens niet vegetarisch kon eten, zijn Jan, Hillie en ik weggegaan en hebben we een ander restaurant gezocht. In dat restaurant hebben we met handen, voeten en natuurlijk met Jan z'n vertaalcomputertje uit kunnen leggen dat we vegetarisch wilden eten. De mensen van het restaurant wezen vervolgens wat aan op de kaart (waren foto's) en wij hebben twee dingen gekozen die er wel lekker uitzagen.
Toen we het eten kregen, wij lekker opscheppen, alles op ons bord en toen bleek dat een van de gerechten een soort gestoomd wit brood was, met een saus van witte chocolade (zo smaakte het in elk geval). Lekker, maar niet in combinatie met rijst en groenten. Nu weet ik ook waarom de mensen om ons heen zo raar naar ons zaten te kijken!
Na het eten hebben we nog even wat water en dergelijke gekocht en toen zijn we naar onze kamers gegaan.

15 april 2008
In Kunming hebben we (15 april is het inmiddels) het Stenen Woud bezocht, daar was het megadruk, het leek de Efteling wel. Met een aantal hebben we het hoogste punt (?) beklommen, daar was het een stuk rustiger. En de klim (niet zo'n enorme hoor) er heen en terug was ook erg leuk.
Daarna lunch (met zelfgemaakte shandy!), de gids heeft nog even gezongen in de bus en dat was het weer.
's Middags ben ik met Jan en Hillie en Frans en Nance op stap gegaan. Eerst hebben we wat te eten ingeslagen (o.a. een komkommer voor Nance) voor 's avonds, daarna wilden we naar het park, de pagode en ook nog een tempel bewonderen. In het park was het erg gezellig. Overal wordt muziek gemaakt en gedanst, dat zouden we in Nederland ook moeten doen (niet perse het dansen, dat kan ik niet). Daar hebben we ons vers gehaalde avondeten gegeten en gewoon even lekker gezeten. Aan de overkant van het water was een meneer nog even uitgebreid aan het gymmen!Hierna zijn we op zoek gegaan naar de tempel, uiteindelijk vonden we em, tussen wat huizen verstopt, maar helaas was ie al gesloten. Maar blijkbaar keek Hillie zo zielig dat de poort toch geopend werd en we binnen mochten kijken. Wat een geluk! Allemaal ook nog gebedsvlaggetjes gekocht, helemaal top!
Nu moesten we wel terug naar het hotel, want 's avonds gingen we weer met de nachttrein naar Dali. Maar wel een leuke wandeling naar het hotel. Langs een stuk waar van alles aan de hand was, kinderen op kleine treintjes (ik zwaaide, maar die kleine weigerde om terug te zwaaien, zelfs niet toen z'n moeder het zei, hij wou liever nog een rondje in het treintje denk ik), kraampjes, dansende mensen en een openlucht fitnessplek enzovoort enzovoort. Heel gezellig.
We waren mooi op tijd in het hotel, dus naar het station. We sliepen weer in de softsleepers, nu hadden Gary en ik twee Nederlandse mensen in de couchette, die op eigen gelegenheid reisden. Deze couchette was een stuk kleiner dan de vorige en nu ook voller, maar verder was het best gezellig. Alleen maakte de meneer erg veel lawaai in z'n slaap, waardoor ik steeds wakker schrok. En Gary lag te snurken. En Piet ook, in het hok naast ons!
Nou en toen waren we dus in Dali (ik moet opschieten, me tijd is bijna om), daar ga ik de volgende keer wel weer verder.
O ja, en die foto's.... die komen ooit nog wel eens hoor (ik heb er al honderden), maar ja, dat kabeltje he, in de koffer dus. En volgens mij kan ik hier ook de camera niet aan de pc hangen. Maar, jullie krijgen ze te zien hoor!!!!

Tot de volgende keer weer!!!