Dag drie: Eindelijk... de woestijn!!!

Dinsdag 19 oktober 2010

Vandaag rijden we van Sebha naar Murzuq en dan naar Tsawa voor de lunch (200km) en daarna naar de kampeerplek in de woestijn (85km).

Vanmorgen weer op tijd eruit, ontbeten en buiten stonden de 4WD's al klaar voor ons. De route zoals deze eerst was is omgedraaid en nu gaan we als eerste naar Erg Murzuq. Scheelt blijkbaar een heel lang stuk rijden op het asfalt, het is beter zo volgens Ahmed. Hij weet het vast beter als ik, en ik vind het prima. En daar gingen we dus.

Onderweg kwamen we nog langs een plek waar veel vrachtauto's erg vol geladen stonden (voller kon bijna niet), blijkbaar om die spullen het land uit te smokkelen naar Niger. Onderweg heeft Els zo'n beetje ieder half uur gecheckt op ze nog bereik had op haar telefoon, ze heeft een Spaanse provider, en ze had tot verrassend ver in de woestijn nog steeds bereik, terwijl wij met onze Nederlandse providers al lang van de buitenwereld waren afgesneden! Nou ja, daar is het ook vakantie voor.

Onderweg zijn we gestopt in een heel klein dorpje, Murzuq (of Marzik). Daar was een kleine markt waar we even werden losgelaten. De dames die daar zaten te verkopen wilden duidelijk niet gefotografeerd worden, maar ik dacht: ik koop gewoon wat en dan kan iemand anders even foto's daarvan maken. En dus heb ik een armbandje van kralen gekocht (heb ik de hele vakantie gedragen, dus: goede koop) en een oranje kralenketting. Ik dacht: past goed in m'n huis. Janneke kocht later ook dezelfde armband, maar voor haar kostte die 1,5 dinar en voor mij maar 1!! Zij ziet er rijker uit als ik denk ik, scheelt toch 28 cent!!!

Els deed overigens niet zo moeilijk met fotograferen, ik was veel te beleefd en moest opnieuw opgevoed worden!! In elk geval heeft ze wel leuke foto's gemaakt op een markt waar voornamelijk groenten werden verkocht. Een paar jochies staken in eerste instantie nog een van hun vingers naar haar op (zit ze niet mee hoor), maar toen ze erachter kwamen dat ze de foto terug konden zien, werden ze in ene een stuk vriendelijker.
Verderop hebben we nog een oude burcht bezocht, je kon er wel in, maar ik vond het niet zo enorm interessant. Wel gevaarlijk. Je kon bovenop niet overal lopen, hier en daar lagen alleen een soort rieten matten met aarde als dak en daar zak je natuurlijk meteen doorheen.
Nog de nodige foto's gemaakt en na al dit gefotografeer zijn we weer verder gereden. Hierna was het tijd voor de lunch.

De 'keukenkar' was al voor ons uit gereden en de lunch was al zo goed als klaar, eet smakelijk!!! Na de lunch ben ik met Els een stukje gaan lopen, beetje foto's gemaakt, honden gezien die van een flinke afstand heel stoer naar ons stonden te blaffen (en ik vond ze nog eng!)!
Na de lunch gingen we dan de woestijn in. Nog niet echt afgelegen gebied, we hebben nog een hele tijd een rij electriciteitsmasten gevolgd, maar uiteindelijk hielden die ook op en toen werd het echt 'the middle of nowhere'.

Het eerste stuk hebben we met alle auto's lekker gescheurd. Tegen elkaar ook natuurlijk, alleen de eerste auto mag niet ingehaald worden, dat is verboden!!! Die bepaalt de route en rijdt altijd voorop. De reisleiders rijden ook in die auto mee. Onze auto reed meestal op de tweede plek, behalve soms, als kar nummertje vier weer uit het zicht verdwenen was, dan stopten we even, tot onze chauffeur hem weer zag en dan gingen we weer, joehoe!!!!
Onderweg zijn we nog een paar keer gestopt, een keer om een soort kalebassen (Citrullus colocyntis) te bekijken. Ik had ze eerder al zien liggen, maar toen waren ze grijs (uitgedroogd) en leken het net een soort stenen tennisballen. Ze zijn trouwens erg giftig voor ons, maar niet voor de gazellen die ze eten, als bewijs lagen er dan ook een hoop keuteltjes bij de kalebassen.
En ik had nog een mooi blauw torretje zien lopen, dus daar heb ik een foto van gemaakt. Ik liet em nog aan iemand anders zien (de foto, volgens mij aan Inge) en zij zegt: het lijkt net een steentje! Ik: neeeneenee, het is echt een beestje! Nu blijkt dat ik toch een steentje heb zitten fotograferen. Waar dat beestje dan gebleven is???? Geen idee. Maar best een mooie foto van een steentje, hahaha!! Ik vond ook al dat ie zo netjes stil bleef zitten.

Inmiddels konden we in de verte de zandduinen al zien en na een tijd rijden, kwamen we daar ook uit en hebben we ook een stuk lekker door de zandduinen gescheurd, joehoeoeoe!!! Bergie op, bergie af!! De chauffeurs vonden dit vooral zelf ook erg leuk.
Nog even een korte stop bij een soort 'veldje' van kalk, nu was het erg klein, maar blijkbaar ligt onder het zand nog veel meer, wat nu even niet te zien was. Hier vlak bij was onze eerste kampeerplek, we hadden allemaal een eigen tentje (makkelijk op te zetten en af te breken), maar voor het tentengedoe natuurlijk eerst klimmen: tegen de zandduin op!!
Het was niet zo'n enorme klim, alleen de laatste paar meter werd een beetje steil, maar het uitzicht was wel enorm mooi. Zand, zand, zand. En dat klinkt heel saai en dat is het dus echt niet!!! Dat is enorm mooi, zeker als het licht goed is, met verschillende kleuren en schaduwen, echt geen zandbak!!!
Nou, hierna gauw (met enige hulp) m'n tentje opgezet en toen gaan eten. Lekkere soep en een enorme berg vegetarisch eten voor mij. Kreeg ik dus lang niet op, maar ik heb m'n best gedaan.

Na het eten was het tijd voor muziek en dans. Een van de chauffeurs had een of ander blaasinstrument (van geit gemaakt), dat het maar niet goed wilde doen. Hij moest het ding steeds stemmen of wat hij dan ook aan het doen was, maar hij werd een beetje uitgelachen door z'n collega's. Op een gegeven moment is ie zelfs een keer in de auto gaan zitten! Uiteindelijk is het wel gelukt geloof ik, voor even. Ze zongen ook een lied, dat iedere dag een andere tekst heeft, de gebeurtenissen van de dag worden daarin bezongen (heb ik gehoord, ik versta het niet hoor).
Wij zagen in de verte nog een rij lichtjes die dichterbij leek te komen, wij al grappen maken over rovers (helemaal niet grappig als het echt zo is), maar een paar uur later waren ze nog niet dichterbij gekomen. Het bleek iets van een olieinstallatie te zijn, dus niks aan de hand.

Dan naar bed, ik had besloten om toch maar in m'n tentje te slapen, maar dat vond ik achteraf niet zo'n goed idee. Het was warm binnen en om een uur of half zes keek ik naar buiten en toen was een prachtige sterrenhemel zichtbaar! Ik had meteen spijt! Toen meteen maar besloten om de volgende nachten lekker buiten te slapen (als het goed weer bleef natuurlijk, want we hadden al een paar keer (een beetje) regen gehad).
Tot morgen!