Dag vijf: CSI Akakus, geitjes en een appelflauwte

Donderdag 21 oktober 2010

Vandaag rijden we naar de derde kampeerplek, ook in het Akakusgebergte (300 km).

Na dus een kort nachtje was ik al erg vroeg wakker en toen het wat lichter werd besloot ik de pleeplek eens te gaan bezoeken. Voor mijn tent ontdekte ik al sporen, ik denk van een muis. Ik helemaal enthousiast, zoals dat gaat, natuurlijk een paar foto's ervan gemaakt. Onderweg naar de pleeplek zag ik ook nog sporen van een beestje, ik denk dat het een vos is geweest maar dat weet ik niet zeker, die heeft tussen onze tentjes doorgelopen! En op de terugweg zag ik ook nog sporen van een slang!

Mijn dag kon niet meer stuk en natuurlijk moest dit allemaal vast worden gelegd. Ik vertelde aan Janneke dat ik sporen had gezien, dus ik heb ze aan haar aangewezen en toen zagen we de crimescene! Een spoor van een slang kwam samen met een spoor van (waarschijnlijk dus) een vos. Er was sprake geweest van een gevecht (ook sporenbewijs hiervan gezien) en wij denken dat de vos de slang heeft opgegeten! En dat vlak bij onze tentjes!! Hoezo back to nature??? Backer kan het niet! Natuurlijk heb ik al het bewijs vastgelegd, voor het nageslacht (niet dat van de slang helaas).

In elk geval, door al dit gefotografeer begon ik veel te laat met het inpakken van m'n spullen en met het afbreken van m'n tentje. Hoewel, te laat. We zouden om 8:15 uur weggaan en ik zat om 8:00 uur precies bij het ontbijt! Precies op tijd dus. Ik heb wel even erg hard moeten werken, ik zat nog best een eind van de auto's vandaan en dan is die tas in ene erg zwaar in dat losse zand (maar de plek was het waard hoor), maar gelukkig begon Saskia nog naar me te roepen dat ik op moest schieten, dat helpt!
Nou, in elk geval, niks aan de hand, ik was op tijd en nadat ik snel wat gegeten en gedronken had zijn we met bijna iedereen een stuk voor de auto's uit gaan lopen, om verderop weer opgepikt te worden.

Uiteindelijk bleek het maar een klein stukje te zijn dat we hebben gelopen, had wat mij betreft best nog iets verder gemogen. Ik was wel vergeten om me in te smeren door al het haasten, dus Annie heeft me eens goed ingesmeerd met haar zonnebrand! Helemaal veilig daarna! Verder heeft Els nog over Ahmed gelopen, letterlijk. Een stevige massage wat hij erg lekker vond geloof ik!
Nou, uiteindelijk hebben we nog best een tijdje op de auto's zitten wachten, ondertussen natuurlijk veel foto's gemaakt en gefilmd, maar uiteindelijk werden we weer opgepikt en gingen we weer verder.

Onderweg zijn we eerst gestopt om foto's te maken natuurlijk, maar later ook nog op een plek waar water was. Je kon je even opfrissen daar, maar ik was fris genoeg! Ben en Annie hebben wel even hun hoofd onder de slang gehouden, ik heb gefilmd!

Weer in de auto's, rijden door de mooie woestijn en later zijn we gestopt bij een enorme natuurlijke boog, de Forzhaga Boog, 50 meter hoog en 30 meter breed. Daar zijn we rustig naar toe gelopen en Els, ze had haar mp4 met Spaanse muziek opgezet, die was helemaal in d'r element. Ze liep hard in het Spaans mee te zingen, maar dat echode enorm tegen die rotsen! Saskia riep naar haar dat ze het niet zo mooi vond maar ik vond het erg vrolijk, dan was het maar niet zo zuiver!
Hierna zijn we weer verder gereden en toen kwamen we in ene kamelen tegen, geen wilde, maar tamme (heet dat zo bij kamelen?). Daar zijn we natuurlijk even gestopt, gelukkig, want ik vind kamelen echt toffe beesten. Vooral als ze een beetje chagrijnig doen!

Verderop hebben we weer wat rotstekeningen kunnen bewonderen en daar zijn de dames door de chauffeurs en Ahmed voorzien van prachtige Toeareg make-up (rode poeder van een steen die werd fijngewreven). Ik vond het enorm mooi en wilde het de hele dag laten zitten, maar uiteindelijk was ik nog de enige met rode vlekken dus toen heb ik het ook maar verwijderd.

Hierna zijn we onderweg gestopt bij Toearegs. De groep (behalve ik natuurlijk) vond het wel een goed idee om voor de laatste avond in de woestijn een geit te slachten en die te barbecuen. Dat geitje (het werden er twee) werd hier alvast even uitgezocht, maar gelukkig nog niet meegenomen.

We hebben na dit bezoek nog meer tekeningen gezien, tot aan de lunch. Na de lunch hadden we even de tijd om lekker te gaan liggen, dus ik heb mijn mp4-tje in m'n oortjes gestopt, met Linkin Park. Ik lag ergens een beetje in m'n eentje en op een gegeven moment vond ik het wel heel eenzaam en ik dacht: wat als ze nu zonder mij weg zijn? Toen ben ik maar bij de rest gaan liggen. Maar ze zouden nooit zonder mij weggaan gelukkig! En het sloeg ook nergens op, want de auto's stonden er nog.
Maar het was ook wel iets gezelliger, zo met z'n allen.

Na de lunch zijn we weer verder gereden, hebben we nog een moeder kameel met een jong gezien (geen tamme deze keer, ik was helaas weer te langzaam met m'n fototoestel, zat ook weer niet op te letten) en vlak hierna zijn we gestopt om een foto te maken van een vuist! Dat zijn een aantal rotsen naast elkaar die op een vuist lijken (of meer op een hand met de duim omhoog, maar dan op z'n kant, zie de foto voor wat meer duidelijkheid!). Het was inmiddels niet meer bewolkt en aardig heet!!! Gelukkig was het meestal niet zo warm.

Na deze vuist hebben we nog meer rotstekeningen gezien, onder andere op een plek waar door de wind het zand tegen de rotsen omhoog was geblazen. En het leuke was dan natuurlijk (vooral voor de chauffeurs, maar ook voor ons) om daar met je auto hard tegen omhoog te scheuren en dan je kar voor de rotstekeningen te parkeren.
Dat ging allemaal goed tot de laatste auto (die ene, die al steeds achter bleef onderweg) niet tot bovenaan kwam. Dat was natuurlijk niet goed en van de anderen moest ie dat opnieuw doen. Helaas kwam ie weer maar tot halverwege, wat voor veel hilariteit onder zijn collega's zorgde.

We hebben verderop ook nog een mooi stuk rots bekeken en nog meer rotstekeningen (de volgorde weet ik niet meer zo goed, we zijn zo vaak gestopt om tekeningen te bekijken dat ik de tel een beetje kwijt ben) en op een van die plekken zat ook een ruimte in de rots, waar een mummie in lag. Of misschien waren het er twee. Daar mocht je niet bij komen, alles was afgezet, je kon alleen het stukje met de rotstekeningen bereiken.

Uiteindelijk arriveerden we bij onze kampeerplek. Terwijl wij allemaal onze tentjes op gingen zetten, ging Ahmed met een aantal van de chauffeurs weer weg om de twee geitjes op te halen.
Ik had een plekje lekker aan de rand van de 'verhoging' waar we op zaten uitgekozen. Je kon bij de rand ook naar beneden, maar liever niet in verband met beestjes die daar rondliepen en kropen (slangen en dergelijke). Heb ik dus maar niet gedaan.

's Avonds hebben we met z'n allen weer gegeten (weer soep zonder vlees en pasta volgens mij, vegetarisch, maar met tonijn). Ondertussen waren ze met de geitjes teruggekomen. Ik heb nog getwijfeld of ik misschien eens wilde zien hoe ze geslacht worden, maar in ene waren ze weg en ik zat nog te eten en waarschijnlijk had ik het niet zo leuk gevonden! In elk geval, van Will hoorde ik dat het snel gebeurd was. Ik heb er wel een horen mekkeren nog, of misschien heb ik het me ingebeeld.
's Avonds heb ik nog even bij de chauffeurs gezeten, thee gedronken, dat was erg gezellig (eeeeh.. niet dus), vooral omdat we elkaars taal niet spreken. En onze chauffeur was nog een beetje beledigd omdat ik niet wist hoe hij heette, maar ik vraag me af of hij dan wel wist hoe ik heet! Hij heet dus Salah, ik hoop dat ik het wel goed schrijf!

Uiteindelijk besloot ik maar om naar bed te gaan. Ik stond nog even bij Johan en Inge en nog wat mensen en wilde net zeggen dat ik naar bed ging en toen ging ik in ene zowat onderuit. Gauw gaan zitten, iedereen bezorgd. Nou ja, het viel wel mee, na wat water en effe zitten ben ik naar m'n tent gebracht en ben ik gaan slapen.