Lekke band!!!

Zondag 16 oktober

' s Morgens vroeg wakker, we zouden weer opgehaald worden door Boesman voor een uitleg van hoe je kunt overleven in de woestijn, over torretjes, de spinnekop (spin), hagedissen, enz. enz. Maar eerst nog even gefotografeerd, zebra's in de verte, die hadden we tot nu toe niet zoveel gezien, dus vonden we nog heel bijzonder!
Toen de wandeling/rit met Boesman. Hij heeft ons van alles laten zien en erover verteld. Hij liet bijvoorbeeld het holletje van (volgens mij) een spinnekop zien en liet er een beetje zand in vallen. Meteen kwam de spin aangerend. Later deed hij het nog een keer, toen kwam de spin omhoog door zijn holletje en deed de ' deur' dicht!

Verder heeft hij nog planten laten zien, die wel 30 jaar zonder water kunnen, en bij de eerste druppel (na 30 jaar dus), springt het zaad meteen open en verspreidt het zich. Pieoew!! Dat wilde hij ook laten zien, met een druppel uit mijn fles, maar met dat zaad lukte het nu net niet.

Ook heeft hij nog verteld over de bosjesmannen en hoe ze vroeger niet als mensen werden gezien. Je kon zelfs een vergunning aanvragen om op ze te jagen!!? En over hoe ze 10 kilo vlees in hun maag konden bewaren, hoe ze nooit een bokkie met een jong doodden en dat de maan alles hoort. Erg leuk en interessant en allemaal in het Afrikaans.

Hierna zijn we teruggereden naar het kamp, de bedoeling was dat Boesman daar ook nog wat zou vertellen, maar dat was niet helemaal overgekomen, want toen we aankwamen, ging iedereen er meteen vandoor. Later heeft hij de rest nog verteld (heb ik een stuk van gemist, ik was me nog even aan het opfrissen), en hierna vertrokken we naar Swakopmund.

De weg was erg slecht, maar op een gegeven moment veranderde deze in asfalt. Voor twee kilometer. Daarna was ie weer net zo slecht.

Onderweg zijn we gestopt op een parkeerplaats, konden we even wat foto's maken van kokerbomen, dus dat hebben we gedaan. We zouden na 15 minuten weer verder rijden, maar de truck bleek een lege en een lekke band te hebben. Die moesten dus verwisseld worden! Met vele handen, chauffeur, kok, reisleider, reizigers en de chauffeur van een andere bus die daar ook met pech stond (dat was inmiddels opgelost) hebben ze op vele manieren geprobeerd om de banden te wisselen, maar de moeren waren blijkbaar met geen mogelijkheid los te krijgen! Dus werd besloten om dan maar door te rijden naar Walvisbaai en om daar naar een Tyrecenter te gaan.

Onder weg roken we al de heerlijke lucht van verbrand rubber en we hoorden al wat rare geluiden (alsof iemand op de onderkant van de truck klopte). En in ene een kabaal, band aan flarden! Dennis, de chauffeur bleef gewoon doorrijden en ik zei nog: kan dat niks kapot slaan onder de tuck. Maar nee hoor, volgens Arjen.
Ja, na nog meer herrie uiteindelijk toch gestopt, band nog meer aan flarden en nu ook de watertank kapot! Ik zei het toch!

Uiteindelijk zijn we als een soort stoomtrein aangekomen in Walvisbaai (Arjen had nog effe een lied verzonnen op het geluid van de kapotte band, had een lekker ritme!), waar alle tyrecenters gesloten bleken, het was natuurlijk zondag!

We zijn kriskras het hele stadje doorgereden, maar helaas, niets was open en ook geen ' in geval van nood' telefoonnummers op de deur. Wel veel aardige mensen die ons wezen op onze kapotte band. Dat hadden we nog niet gemerkt natuurlijk, vooral dat het ook helemaal geen kabaal maakte enzo. Maar uiteindelijk werd besloten om dan ook maar door te rijden naar Swakopmund. Eigenlijk hadden we onderweg nog flamingo's gaan bezoeken, maar dat is helaas niet doorgegaan. We reden nog niet zolang, toen de herrie wel heel erg werd. Gestopt. Geprobeerd met een (bot) mes het losse stuk te verwijderen, wat natuurlijk niet lukt, dus uiteindelijk nog rustiger doorgereden naar Swakopmund. Later werd de herrie gelukkig minder en kon de truck wat meer doorrijden.

Uiteindelijk hebben we Swakopmund gehaald! Sleutels van de huisjes uitgedeeld (jeeeeh!! Even niet kamperen!!), ik had een huisje voor mij alleen! Lekker even douchen, opladen en slapen in een echt bed!

's Avonds ben ik pizza gaan eten met Annemiek en Jos. Een enorme pizza, we waren al gewaarschuwd, maar Jos besloot toch de large te nemen, het maakte qua geld erg weinig uit, maar hij kreeg em mooi niet op! Ik de mijne ook niet, en ik mocht em meenemen in een doggybag, maar nee dank u.

Hierna wilden we teruglopen naar onze campsite, maar we wisten niet zo goed meer hoe we waren gelopen. Uiteindelijk hebben we zo'n beetje heel Swakopmund gezien, ook nog wat leuke winkels met mooie souvenirs. We zijn zelfs langs de oceaan gelopen, waar we helemaal niet moesten zijn, maar gelukkig zag ik een bord met onze campsite erop staan. Tweede links! Nou, deze straat herkenden we helemaal niet, er zou een wasserette moeten zitten, nergens te vinden. We kwamen uit in een andere straat, ik herkende er niets van, maar er stonden woningen met muren met prikkeldraad ervoor en een auto van een beveiligingsbedrijf, ik denk: in wat voor een achterbuurt zijn we nu weer beland?? Ik wilde al terug, maar Jos begon in ene te lopen en toen zagen we em: onze truck! We stonden gewoon voor de campsite. Kun je nagaan hoe anders de omgeving er bij daglicht uitzag. Gelukkig maar!

Nog effe gerommeld in me hut, opgeladen enzo en toen naar bed!!