Etosha N.P., The Waterhole!

Donderdag 20 oktober 2011

Vandaag gaan we eindelijk naar Etosha National Park!!! Onderweg kregen we al een voorproefje, we hebben o.a. wrattenzwijnen, giraffes, springbokjes, een spiesbok, koedoes en van de gekke helmeted guineafowl met van die blauwe koppen (ik zit op Google de vertaling op te zoeken, blijkbaar grote parelhoen, effe nog een keer zoeken om te checken krijg ik allemaal recepten met parelhoen naar voren. Nou ja!!). Onderweg zijn we een uurtje ofzo gestopt,er moesten boodschappen worden gedaan voor ons eten enzo, zodat we even konden internetten (ik heb ook een aantal verslagen geschreven) in een bakkerij, en na het internetten heb ik een lekker puddingbroodje gekocht. Hierna hebben we nog een en ander kunnen kopen in een winkeltje, ik heb een mooi boekje over Etosha gekocht, met plattegronden maar vooral ook met tekeningen van alle dieren die daar voorkomen, van het grote wild tot aan de kleinste vogeltjes. Enorm handig. Verder nog een boekje over de Namib Desert en omgeving, met erg mooie foto's van onder andere Duin 45 en wat kaarten met een paar mooie postzegels erbij!. Ze hadden veel leuke dingen, maar ik heb me een beetje ingehouden, ik kreeg mijn bagage al bijna niet in mijn tas laat staan veel souvenirs. Uiteindelijk door de gate en nog verder gereden, nu door het park, naar onze campsite bij Okaukuejo.
We zagen nog nog een familie olifanten die rustig naar 'the Waterhole' onderweg waren. The Waterhole is (volgens mijn kaart van Etosha een natuurlijke) een waterpoel waar de campsite naast is aangelegd. Eromheen (aan een kant) staan bankjes waarop je heerlijk kunt zitten (of onderuit hangen) en ondertussen kijken naar de vele dieren die komen drinken bij deze poel! Super!!

Wij gauw naar de kampeersite, waar we nogal lang moesten wachten bij de receptie. Maar wij wilden olifanten!! Uiteindelijk mochten we dan toch weg, wij rennen naar die waterpoel... te laat... We zagen nog net een stel olifantenkontjes (zeg maar konten) in de verte! Shit!
Wel waren er heel veel andere dieren te zien, sprinkbokjes, spiesbokken, zebra's, in de verte voorzichtige giraffen, jakhalzen (die ook over de campsite liepen). We mochten drie kwartier daar blijven, tot we gingen lunchen, dus we hebben ons op een bankje geïnstalleerd. Sommige mensen van de groep hadden al weer ruzie, nu met Duitsers, zucht. Ik heb dat nooit! Maar nu lag het blijkbaar aan de Duitsers (dat zou natuurlijk goed kunnen!).
Na drie kwartier en vele foto's in de hitte zijn we gaan lunchen, waarna (nou ja, eerst nog even wat gezeur over de afwas) we weer richting de waterpoel zijn gegaan (we zijn Annemiek, Jos en ik, de rest ging liever naar het zwembad?). Jos was iets vergeten (o, ik weet even niet meer wat) en ging dat even halen. De voorzichtige giraffes stonden nog steeds op een afstand achter wat bomen, beetje aan de blaadjes knabbelend.
Ondertussen hingen Annemiek en ik lekker onderuit op onze bankjes onder de bomen, maar ineens zagen we ze! Olifanten! Ik riep: olifanten! en we sprongen overeind. Meer mensen hadden ze gespot want uit de (luxe) lodges achter ons kwamen ook ineens mensen naar buiten rennen.
Wij waren natuurlijk erg opgewonden, want, behalve de olifantenkontjes van eerder die middag, hadden we nog geen olies kunnen bewonderen.

Annemiek is snel naar onze kampeerplek gerend om Jos te halen, en weer terug gerend (blijkbaar werd ze nogal raar aangekeken omdat ze zo aan het rennen was in deze hitte en op de terugweg weer, maar ja... olifanten!!), maar Jos bleef nog best lang weg. Hij was met Arjen in gesprek over dat gezeik over de vaat en nadat Annemiek had gezegd dat er olifanten waren, was ie (Arjen) niet erg onder de indruk blijkbaar en gewoon weer verder gegaan met z'n verhaal. Maar goed, na een tijdje was Jos er ook en hebben we uitgebreid de drie mannetjesolifanten (want dat waren het) gefotografeerd en gefilmd. Eentje is lekker in de waterpoel gaan staan, eerst gedronken en daarna zichzelf gedoucht. Een andere dronk aan wat denk ik een stroompje was (het zal iets van een bron zijn, aangezien het en natuurlijke waterpoel is, of misschien wordt het water kunstmatig aangevuld, ik heb geen idee eigenlijk). Geweldig!! Na een tijdje kwamen Bob en Arieta er ook aan, die kwamen gezellig bij ons zitten. Ze hadden wel net de olifantenaktie gemist, maar konden nog wel de derde olifant weg zien lopen. We zijn lekker nog een tijd blijven zitten, het was nog steeds loeiheet, maar gelukkig hadden we genoeg water meegenomen. De voorzichtige giraffes stonden nog steeds op een afstand toe te kijken, ze vertrouwden het nog steeds niet!
Er kwamen steeds meer mensen van onze groep, Marcel en Marianne waren er inmiddels ook en ook wat anderen maar die kwamen niet bij ons in de buurt zitten (na dat vaatgezeik dus, ik hou er nu over op). De zon begon al onder te gaan dus het werd wat koeler. Er liep een ranger rond, die vertelde eerst over de drie olifanten, dat die altijd met 'n drieën waren, die hoorden bij elkaar. En eentje had met z'n poot ooit in een strik gezeten, daarom liep hij een beetje moeilijk (is mij eigenlijk niet zo opgevallen, ik zag wel dat er een een beetje met zijn poot linksachter trok, maar dat was niet de olifant van de strik). Verder vertelde hij dat na zonsondergang de neushoorns altijd kwamen drinken! Daar waren we erg opgewonden over! Omdat er verderop in het park nog een brand woedde, was de zonsondergang wel erg mooi. De lucht werd bijna paars! Ondertussen hadden de giraffes de moed (en nog andere giraffes, volgens de ranger gaan ze pas drinken als ze met genoeg zijn, een paar drinken en de rest staat dan op de uitkijk. Ze zijn erg kwetsbaar tijdens het drinken) gevonden en waren inmiddels rustig naar de waterpoel gewandeld.
Het is volgens mij een hele toer voor een giraffe om te drinken, is toch een foutje in het ontwerp hoor. Maar met de mooie paarse lucht, de lampen die inmiddels aan waren gegaan en mijn mini-statiefje, heb ik toch best mooie foto's van ze kunnen maken!

Om een uur of acht zijn we gaan eten, maar daarna meteen weer terug naar de Waterhole (wie heeft er eigenlijk afgewassen?), en we waren niet de enigen!!! En met reden, want inmiddels waren er twee neushoorns aan het drinken. Tijdens het eten had ik Floris mijn foto's laten zien (vooral die mooie giraffenfoto's) en toen was mijn batterij leeg. Gelukkig zat mijn reservebatterij in het tasje van mijn videocamera, die ik in de tent had gegooid omdat ik toch niet kan filmen in het donker! Dus ik stond helemaal klaar om een foto te maken, op statief, in de nachtstand, klik... batterij leeg! Je kunt wel zeggen dat ik een beetje geïrriteerd raakte door deze erg slimme actie van mezelf. Ik op m'n allersnelst (of.. zo snel als kan op schoenen die niet gestrikt zijn) terug gerend naar m'n tent, batterij opgezocht en gauw terug. Uiteindelijk heb ik een hele rits neushoornfoto's kunnen maken, niet allemaal gelukt, maar een boel ook wel! Gelukkig! Mijn statiefje heb ik nog even uitgeleend aan een meneer naast me (by the way... een Duitser, en geen ruzie met em gehad hoor) die een beetje stond te klooien om bewogen foto's te maken. Hij had meteen twee scherpe foto's en was er erg bij mee. Hij deed het trouwens net als ik, in de nachtstand en met de zelfontspanner op twee seconden! Goed man!

We hadden het erover gehad om 's nachts lekker daar te blijven zitten en dieren te kijken, maar Annemiek stortte in en Jos ging later ook naar hun tent. Ik niet! Ik had leeuwen horen brullen (of nou ja, dat geluid dat ze maken om het territorium te duiden) en die wou ik zien! Ik zag trouwens ook die twee jongens die ook op de dolfijnenboot zaten. Ik besloot om even mijn videocamerabatterij die bij de kampeerplek aan het opladen was eruit te halen en de lege batterij van mijn fototoestel in de lader aan de 'laadpaal' te hangen en dan zou ik daarna weer teruggaan om te wachten op de leeuwen en misschien eens even te kletsen met die jongens. Ik had de lader al in mijn rugzak gedaan, maar kon em nu niet meer vinden. Ik begreep er niets van, ik heel me tent overhoop gehaald, in het donker (ik was wéér geïrriteerd), gekeken of ie lag waar we hadden gegeten, nog eens in me tas, in me tent, ik werd steeds chagrijniger!

Maakte ik ook Arjen nog wakker, die lag naast het pleegebouw buiten te slapen, terwijl twee jakhalzen onze vuilniszak hadden ontdekt en verderop iemand schreeuwde. Niets te vinden. Ik was nu zeeeer geïrriteerd, maar besloot toch terug te gaan naar de waterpoel, ik wilde namelijk eens even aan die jongens vragen hoe hun reis tot nu toe was. Kwam ik daar aan, was iedereen weg!! Er zaten nog twee mensen! Ik ben toch gaan zitten, maar vond het erg eenzaam! Zeer geïrriteerd ben ik maar gaan slapen!! Zonder m'n tanden te poetsen!!

' s Nachts konden we nog steeds de leeuwen horen, ze klonken erg dichtbij. Op een gegeven moment was hun gebrul (of hoe noem je het) zo hard, dat de jakhalzen die onze vuilniszak aan het slopen waren er van schrokken (ze begonnen ervan te piepen)! Helaas hebben we de leeuwen niet gezien! Misschien had ik toch moeten blijven zitten. Mmm... volgende keer.