De Okavango delta

Maandag 24 oktober 2011

Vandaag gaan we dan de Okavango delta bezoeken. Natuurlijk weer vroeg opgestaan om mijn spullen te pakken, zonder de belangrijke dingen te vergeten, en gelukkig had ik nog een plastic tas bij me, waar het precies in paste. Eigenlijk zouden de spullen met een pick up naar de boten worden gebracht, maar die zat zo vol, dat ik bang was dat mijn tas eraf zou vallen en omdat het toch op loopafstand was en de tas natuurlijk helemaal niet zwaar was, heb ik em zelf maar meegenomen.
Bij de boten zijn de spullen op de 'bagageboot' gezet en nadat we allemaal een 'sign your life away' formulier hadden getekend, konden we aan boord. We moesten een enorm zwemvest aan, dat zat niet zo lekker en toen konden we. Eerst de bagageboot, met Arjen, Krista en Maartje (er was te weinig plek op onze boot en zij hoefden niet zo nodig te stoppen bij ieder beestje en vogeltje) en daarna gingen wij.

De boot ging lekker hard en dat voelde fris!! In tweeënhalf uur hebben we zo'n 80 km afgelegd. De Okavango delta heeft iets weg van de Biesbosch, je vaart in een soort geulen, rivieren tussen het groen (vooral papyrus). Af en toe zijn we gestopt om een krokodil of een ijsvogel te bewonderen en te fotograferen. We zagen een visarend in een boom zitten en gelukkig hadden we vis bij ons (die vogel kwamen ze vaker tegen), zodat ze stukken naar de arend konden gooien, die hij of zij dan kon vangen. Een keer had ik em prachtig in beeld, voor mijn film, toen André met z'n kont voor mijn lens ging staan en ik de vogel kwijt was. Dat zou niet zo erg zijn, iedereen doet dat wel eens per ongeluk, als hij zelf niet iedere keer zo'n ophef zou maken als iemand bij hem in beeld ging staan. Zelf kijkt ie ook niet om! Maar goed, toch spectaculair, en hierna zijn we weer verder gevaren.

We zijn nog een halve koe tegen gekomen, die dreef in het water, een krokodil zwom weg toe wij er aan kwamen en later vertelde Krista dat toen zij er aan kwamen er negen krokodillen bij zwommen. Iets later kwam er een ambulanceboot aanvaren, maar die was toch echt te laat!! Voor die koe dan.
Na een tijd sloegen we links af, door wat smallere vaarwegen tot we weer bij een open stuk aankwamen en toen waren we bij onze plek, op een eiland. Toen we daar aankwamen, stond de lunch al klaar (Ben was ook meegegaan op de bagageboot), dus: attacki!!
We zouden eigenlijk gaan wildkamperen, maar er waren huisjes beschikbaar, met bad en gedeelde douches, dus daar gingen we nu in slapen. Geen elektriciteit, maar wel een olielampje en voor iedereen één lucifer (ik had er drie, mazzelaar!).
's Middags was het weer vreselijk warm (ik val een beetje in herhaling), te warm om iets te doen, dus we bleven bij onze huisjes. Je mocht ook niet het water in vanwege krokodillen en nijlpaarden en niet te ver weglopen, zonder gids, weer vanwege nijlpaarden en natuurlijk olifanten die daar rondlopen.
Ik heb maar een beetje geschreven en geprobeerd om te slapen maar het was zo warm, ik dreef zowat mijn bed af!
Maar om vier uur moesten we verzamelen, want we gingen wandelen over het eiland. Met gidsen natuurlijk. Eerst werd ons gezegd dat we in olifantenpas achter elkaar moesten lopen en als we iets groots en/of gevaarlijks tegenkwamen, in olifantenpas achteruit en niet uit de rij stappen enzovoort etc. Werd ik een beetje nerveus van, maar dat bleek nergens voor nodig. En die olifantenpas waren we volgens mij al weer snel vergeten.
Eerst kwamen we langs een enorme baobabboom. Daar vlakbij stond een termietenheuvel, die op dit eiland blijkbaar veel hoger kunnen worden omdat er water in de buurt is (dat verband zie ik niet helemaal, maar ik weet er dan ook niet veel van) en een van de begeleiders zag een slang in de struiken (een African Rock Python, ik heb em niet gezien hoor).
Verder hebben we even een korte poepcursus gehad. Met twee soorten poep in de hand hebben de heren ons verteld wat olifanten en wat nijlpaardenpoep was. Olifantenpoep is lichter (van gewicht, maar bij deze twee ook van kleur), omdat olifanten allerlei soorten groen eten en nijlpaarden alleen gras. Misschien is dat omdat gras minder goed verteerd wordt?
Hierna liepen we weer verder totdat er luidruchtig ge-ssssst werd.
In de verte was een olifant gespot. Hoe gaaf is dat?? Ga je effe wandelen, kom je een olifant tegen! En dat niet alleen, ze had ook nog een jong bij zich en volgens een van de gidsen was ze drachtig en een jaar of 25 oud. We mochten natuurlijk niet te dichtbij komen, maar we hebben ze best goed kunnen zien, hoewel ze achter de struiken bleven. We moesten nog twee keer achteruit omdat ze dichterbij kwamen, maar er was nog flink wat afstand hoor, ik denk zeker 100 meter. Maar ja, hoe hard kan een olifant rennen als ie boos is?? In elk geval, uitgebreid gefotografeerd en dergelijke en gelukkig had ik weer mijn verrekijker bij me, zodat ik het nog extra goed kon zien!

Hierna zijn we weer verder gelopen, verderop kwamen we weer bij een baobabboom, alleen deze was gesloopt, blijkbaar door olifanten. Twee van de mannen klommen erop, kijken of ze nog meer olies konden vinden, maar helaas niet. Wel twee zwijnen (onderweg), maar die gingen ervandoor en die heb ik helaas niet gezien.
Maar wel lekker voor ons, konden we even pauzeren, want (heb ik inmiddels al 100 keer gezegd) het was nog steeds enorm warm. Ik had gelukkig veel water bij me, maar sommigen hadden alleen een klein flesje mee. En hoewel we helemaal niet lang hebben gewandeld (ik gok een uur of misschien anderhalf), heb ik volgens mij bijna twee liter water op!! Wat een hitte! De temperatuur was ook niet normaal, helemaal niet in het voorjaar, maar goed, wat doe je eraan?

Uiteindelijk werd het tijd om terug te gaan, de zon begon ook al onder te gaan en, weer in olifantenpas, zijn we terug gewandeld naar onze plek.
Eerst maar eens foto's gemaakt van de zonsondergang en daarna ben ik me even op gaan frissen. Er zat een schorpioen in mijn bad!! Kleintje, maar toch. Ben er maar niet bij gaan zitten, dan maar wassen aan de wastafel.

Toen ik naar de eettent ging, bleek dat het eten al meteen na onze terugkomst was opgediend. Gelukkig voor mij maakte Ben altijd een apart bordje met vegetarisch eten voor me, anders was het trek hebben geworden. Ik ga er maar vanuit dat de rest dat ook dacht! Nadeel van alleen reizen. 's Avonds hebben we nog zitten kletsen met een aantal. Ik was net bezig om Libië uitgebreid te promoten toen ik onderbroken werd door gebrul. Er zaten nijlpaarden achter ons in het water. Iemand ging even kijken, maar blijkbaar was het wel veilig, we mochten gewoon blijven zitten. Maar uiteindelijk toch naar bed gegaan eerst nog even, bij het licht van het olielampje (nog twee lucifers!) mijn verslag bijgewerkt en daarna onder de klamboe. Wel nog even uitgebreid mijn slaapzak gecheckt op beesten, want de schorpioen was inmiddels weg uit mijn bad! Je weet maar nooit.

's Nachts was het een enorm kabaal. Het onweerde hard (nog heel even voor het raam staan kijken) en het leek of het enorm regende! 's Morgens bleek dat dat wel meeviel, het had een beetje geregend, maar de huisjes waarin wij sliepen hadden daken van golfplaten. Geen plastic, maar metaal. En we stonden onder bomen waar vruchtjes of noten of iets dergelijks in hingen en die vielen er door de wind uit en op het dak en dat maakte een enorm kabaal! Verder had ik ook het idee dat er iets boven in mijn kamer rondvloog. Helaas was de batterij van mijn MP3 leeg, dus die kon ik niet in mijn oren douwen. En er was geen licht, dus dat kon ik niet aandoen. Ik dacht: dan maar negeren, ik lig veilig onder de klamboe! Uiteindelijk ben ik weer in slaap gevallen.